Czołowy naukowiec z Toyoty podważa sens pełnej elektryfikacji motoryzacji. Dr Gill Pratt twierdzi, że w obliczu nadchodzącego kryzysu surowcowego masowe wprowadzanie hybryd przyniesie znacznie większą redukcję globalnych emisji CO2 niż skupianie się wyłącznie na autach w pełni elektrycznych (BEV).
Głównym problemem, na który powołuje się Pratt, jest prognozowany niedobór litu, kluczowego surowca do produkcji baterii do samochodów elektrycznych. Już na początku przyszłej dekady jego podaż ma być niewystarczająca.
W tej sytuacji, zdaniem naukowca, „każde ogniwo baterii musi przynieść największą możliwą redukcję emisji”.
Argumentację Pratta najlepiej obrazuje tzw. reguła 1-6-90. Pokazuje ona, że z tej samej ilości materiałów potrzebnych do produkcji jednej dużej baterii do auta elektrycznego (BEV), można wyprodukować sześć mniejszych baterii do hybryd plug-in (PHEV) lub aż dziewięćdziesiąt do klasycznych hybryd (HEV). W efekcie, elektryfikując flotę 100 aut spalinowych, zamiana jednego z nich na BEV obniża emisje o 1%. Zamiana 90 na klasyczne hybrydy daje aż 18% redukcji w całej flocie.
Naukowiec zaznacza, że nie jest to postulat rezygnacji z aut w pełni elektrycznych – Toyota planuje produkować ich 3,5 miliona rocznie do 2030 roku. Chodzi o zróżnicowane podejście, dopasowane do realiów danego regionu, gdzie np. brakuje sieci ładowarek. Jako uzupełnienie strategii, Pratt wskazuje na technologię wodorową, idealną dla ciężarówek i autobusów, oraz zaawansowany recykling baterii.
Podsumowując, ekspert apeluje o pragmatyzm. „Dajmy ludziom możliwości, aby korzystali z najbardziej niskoemisyjnych opcji, jakie faktycznie są dla nich dostępne” – mówi. Teza Toyoty to wezwanie do globalnej dyskusji o tym, jak najefektywniej wykorzystać ograniczone zasoby w „walce o klimat”, zamiast dogmatycznie trzymać się jednego rozwiązania.
Loading ...