„Nie jest to pierwszy raz w historii, gdy osoba nazwiskiem Schnepf przepytuje Polaków. Ale mam nadzieję, że wszyscy wyjdziemy stąd cali i zdrowi” – takimi słowy zwrócił się do Doroty Wysockiej-Schnepf, współprowadzącej debatę w TVP w likwidacji, ówczesny kandydat na urząd Prezydenta RP Krzysztof Stanowski.
Przypomnijmy, Maksymilian Schnepf (Sznepf), ojciec Ryszarda – dyplomaty, byłego ambasadora RP w USA (teraz chce być ambasadorem we Włoszech) – teść Doroty Wysockiej-Schnepf, to pułkownik komunistycznej bezpieki wojskowej.
Mały Katyń
W latach 1940–1943 służył w Armii Czerwonej. W lipcu 1945 r. Maksymilian Schnepf jako dowódca w 1. Praskim Pułku Piechoty (l)WP pacyfikował polskie podziemie niepodległościowe. Zbrodnie te popełniał razem z żołdakami Armii Czerwonej, funkcjonariuszami NKWD i UB w ramach Obławy Augustowskiej, zwanej Małym Katyniem.
To największa po II wojnie światowej zbrodnia dokonana na Polakach, podczas której oddziały sowieckiego wojska i służb specjalnych zatrzymały ok. 7 tys. osób, zaś prawie 600 podejrzewanych o powiązania z akowskim podziemiem wywieziono i zamordowano w nieznanym do dziś miejscu.
Podwładna krwawej „Luny”
Teraz kilka słów o żonie Maksymiliana Schnepfa i innych członkach rodziny. Jak pisała „Gazeta Polska”: „matka b. dyplomaty, Alicja była funkcjonariuszem Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, zwalczającym podziemie niepodległościowe, zaś krewny Oswald Sznepf jako sędzia wojskowy wydał co najmniej kilkanaście wyroków śmierci na Żołnierzy Wyklętych. Nikt z rodziny Sznepfów nie został ukarany za walkę z uczestnikami podziemia niepodległościowego…”.
Za Maksymiliana Sznepfa Alicja Szczepaniak wyszła za mąż w 1947 r., gdy miała 17 lat. Zapewne za jego sprawą rozpoczęła pracę w bezpiece: Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego we Wrocławiu, a następnie w warszawskiej centrali: MBP, podlegając słynnej bestii: Julii „Lunie” Brystiger.
Resorciaki na Powązkach
Alicja Schnepf aktywnie walczyła z bandami reakcyjnego podziemia, czyli Żołnierzami Wyklętymi. Jej mąż – za to samo – dostał Krzyż Zasługi. Ona z tytułu zwalczania polskich niepodległościowców otrzymała rentę, którą niepodległa RP zabrała jej po 1989 r. Nie straciła natomiast – według naszych informacji – uprawnień kombatanckich.
Alicja Schnepf otrzymała także tytuł Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. Od 1943 r. do wybuchu Powstania Warszawskiego wraz z matką ukrywała w swoim mieszkaniu na warszawskiej Pradze kilkoro Żydów. Potem podjęła działalność w Polskim Towarzystwie Sprawiedliwych wśród Narodów Świata.
Matka dyplomaty Ryszarda Schnepfa i teściowa dziennikarki TVP w likwidacji Doroty Wysockiej Schnepf zmarła 29 maja 2025 r. w wieku niespełna 95 lat.
„Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Alicji Schnepf z domu Szczepaniak – Sprawiedliwej wśród Narodów Świata, Honorowej Obywatelki Państwa Izrael, długoletniej członkini Zarządu Polskiego Towarzystwa Sprawiedliwych” – czytamy w komunikacie na stronach Muzeum POLIN.
Alicja Schnepf została pochowana na Powązkach Wojskowych w Warszawie. Obok męża, który na tym samym, szczególnym polskim cmentarzu – nekropolii chwały polskiego oręża, spoczął w 2003 r.
Bez wstydu?
Schnepf junior, czyli niedoszły ambasador Polski w Rzymie, tak próbował tłumaczyć sytuację pod koniec wojny i rolę w niej swojego ojca: „Od 1944 r. w Polsce trwała właściwie wojna domowa. Ludzie różnie wybierali. Dziś historię tę opisuje się jednostronnie. Wyklętych pokazuje się wyłącznie jako patriotów, którzy do końca nie złożyli broni. (…) Mój ojciec był żołnierzem. Pod Lenino nie walczył za Związek Radziecki, tylko za wolną Polskę. To jego oddział pierwszy przeszedł ze wschodniego na zachodni brzeg Wisły. Był dwukrotnie odznaczony orderem Virtuti Militari. Brał udział w zdobyciu Berlina. Nie mam powodu, by się tego wstydzić”.
Towarzysz Milewski
W mordzie, zwanym „drugim Katyniem”, brał także udział Mirosław Milewski, który pracę w bezpiece rozpoczął jako 16-latek, w 1944 r. Oprócz tego (a może przede wszystkim) współpracował z sowieckim kontrwywiadem „Smiersz”. W III RP został oskarżony z powództwa Czesława Burzyńskiego o to, że jako funkcjonariusz WUBP w Białymstoku w marcu 1947 r. bezprawnie aresztował tego żołnierza Armii Krajowej (żołnierze AK podlegali wówczas amnestii) i wydał go NKWD. Sowieci sądzili Burzyńskiego za zdradę sowieckiego państwa i… nielegalne przekroczenie granicy; do Polski wrócił po 11 latach ciężkich robót w kopalni węgla w Workucie, przez co został inwalidą I grupy. Burzyński śledził błyskotliwą karierę Milewskiego, który dochrapał się stołka szefa komunistycznego MSW i stopnia generała dywizji SB, będąc jednym z najbardziej tajemniczych i zaufanych ludzi Moskwy.
Nazwisko Milewskiego pojawia się w kontekście zabójstwa ks. Jerzego Popiełuszki, Grzegorza Przemyka, wprowadzenia stanu wojennego (w tej sprawie zeznawał w III RP w charakterze świadka przed komisją odpowiedzialności konstytucyjnej) i afery „Żelazo” – dotyczyła zrabowania przez politycznych gangsterów (funkcjonariuszy MSW) i zawodowych gangsterów ze świata przestępczego dużych ilości złota i kamieni szlachetnych z „imperialistycznego” wówczas Zachodu. Dokumenty w tej sprawie zostały jednak zniszczone (przez pogrobowców PRL), a śledztwo – z powodu przedawnienia – umorzone (przez prokuratora III RP). Również proces z wniosku Burzyńskiego – jak się łatwo domyślić – nie zakończył się nigdy. Milewski zmarł w 2008 r.
Ród Maksymilianów
Maksymilian Schnepf prócz kariery w komunistycznym kontrwywiadzie wojskowym pracował w dyrekcji Żydowskiego Instytutu Historycznego oraz Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w Warszawie.
Teraz cytaty za Wikipedią. Z pierwszego małżeństwa Ryszard Schnepf ma córkę Zuzannę Schnepf-Kołacz, wicekonsul RP w Mediolanie. Pracowała także w Żydowskim Instytucie Historycznym, a obecnie w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Z drugiego związku, z Dorotą Wysocką-Schnepf, przyszła na świat córka Antonina i syn… Maksymilian.