Wpisany m.in. na listę zabytków UNESCO, kościół Saint-Hilaire-le-Grand w Poitiers, został podpalony 3 października. Podpalacza złapano, ale biegły psychiatra uznał, że oskarżony cierpiał na „psychozę urojeniową o wymiarze mistycznym i megalomańskim”.
Prokuratura uznała brak możliwości rozeznania czynu i zażądała „internowania” podpalacza. Ten 34-letni mężczyzna miał być osądzony w piątek 8 listopada w Poitiers w związku z podpaleniem kościoła znajdującego się na liście światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.
Został uznany przez sąd za winnego, ale nie ponoszącego odpowiedzialności karnej za swoje czyny. Sąd jednak nakazał jego przymusową hospitalizację i powołał się na opinię psychiatryczną. Uznanie niepoczytalności sprawcy tego typu czynów ma miejsce nie po raz pierwszy. Czasami jest to wygodne dla władzy, która nie chce nudzić wojen religijnych.
3 października w Poitiers podpalono średniowieczny kościół Saint-Hilaire-le-Grand. Uszkodzone zostały liczne dzieła sztuki sakralnej, ale nie było żadnych ofiar w ludziach. Śledztwo pozwoliło zidentyfikować jako podpalacza mieszkańca z Poitiers. Ustalono to na podstawie DNA znalezionemu na dwóch zapałkach oraz telefonowi jego 12-letniej córki, która w noc pożaru była w pobliżu budynku.
Podpalacz był już skazany w 2017 r. w Charters za stręczycielstwo. Teraz nie przyznał się do winy i mówił, że jest „chrześcijaninem, szanującym wszystkie religie, wszystkie przekonania”. „Pojechałem do Chin i nie podpalałem świątyń buddyjskich” – bronił się,.
W gaszeniu pożaru brało udział 13 pojazdów. Akcja gaszenia trwała ponad 30 godzin, a jej koszt straż pożarna wyceniła przed sądem na 11 000 euro. Miasto Poitiers, właściciel budynku kościoła, nie było jeszcze w stanie wycenić strat materialnych.
Ten kościół pochodzi z X wieku i został zbudowany nad grobowcem św. Hilarego, doktora Kościoła i pierwszego biskupa Poitiers, który zmarł w IV wieku. Był już niszczony podczas wojen religijnych i zdewastowany podczas rewolucji, W 1847 r. kościół zpostał uznany za zabytek historyczny, a w 1998 r. został wyróżniony przez UNESCO jako przystanek na szlakach do Saint-Jacques-de-Compostelle.
Źródło: Le Figaro
