Światowej sławy śpiewaczka operowa Ewa Podleś zmarła po ciężkiej chorobie. Miała 71 lat.
Informację o śmierci śpiewaczki opublikował Ruch Muzyczny na swoim profilu na Facebooku. „Nie żyje Ewa Podleś. Informację o jej śmierci przekazała naszej redakcji Anna Marchwińska, córka Jerzego Marchwińskiego, pianisty, wieloletniego życiowego i scenicznego partnera śpiewaczki, który odszedł 7 listopada 2023 roku. Łącząc się w bólu z bliskimi, składamy serdeczne kondolencje” – czytamy. Artystka zmarła 19 stycznia.
Ewa Podleś urodziła się 26 kwietnia 1952 r. w Warszawie. Ukończyła studia w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie śpiewu Aliny Bolechowskiej. Zadebiutowała w 1975 r. w Operze Warszawskiej rolą Rozyny w „Cyruliku Sewilskim” Rossiniego.
Była laureatką 7. Międzynarodowego Konkursu im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie, jak również konkursów wokalnych w Atenach, Barcelonie, Genewie, Rio de Janeiro i Tuluzie.
Po występie w 1984 r. w Metropolitan Opera w tytułowej roli w operze „Rinaldo” Haendla rozpoczęła międzynarodową karierę. W 1993 r. zadebiutowała w mediolańskiej La Scali w tytułowej partii Tankreda Gioachina Rossiniego.
Artystka występowała na najbardziej prestiżowych scenach operowych i estradach koncertowych świata, m.in. w La Scali w Mediolanie, Covent Garden w Londynie, Teatro Liceo w Barcelonie, Carnegie Hall w Nowym Jorku, Wigmore Hall w Londynie, Theatre des Champs Elysees w Paryżu, Teatrze Wielkim-Operze Narodowej oraz w Filharmonii Narodowej w Warszawie.
Dysponowała jednym z najrzadszych rodzajów głosu – kontraltem. Zasłynęła jako niezrównana wykonawczyni w dziełach Rossiniego, Haendla i Verdiego, była też znakomitą wykonawczynią pieśni i muzyki oratoryjno–kantatowej. Dokonała wielu nagrań studyjnych dla renomowanych światowych wytwórni fonograficznych.
W jej repertuarze znalazły się takie role, jak m.in.: La Cieca („Gioconda” Ponchiellego), Klitemnestra („Elektra” Straussa), Azucena („Trubadur” Verdiego), Cezar („Juliusz Cezar” Haendla), Cyrus („Cyrus w Babilonii” Rossiniego), Tankred („Tankred” Rossiniego), Izabella („Włoszka w Algierze” Rossiniego), Markiza de Berkenfield („Córka pułku” Donizettiego), Księżna („Siostra Angelica” Pucciniego), Mistress Quickly („Falstaff” Verdiego), Hrabina („Dama pikowa” Czajkowskiego), Madame de la Haltiere („Kopciuszek” Masseneta), Jeżibaba („Rusałka” Dworzaka), Erda („Złoto Renu” i „Zygfryd” Wagnera) czy Babuleńka („Gracz” Prokofiewa).
Jak podaje portal Culture.pl, Ewa Podleś była również cenioną śpiewaczką estradową. Koncertowała z towarzyszeniem tak słynnych orkiestr, jak: Saint Paul Chamber Orchestra, San Francisco Symphony, Detroit Symphony, Seattle Symphony, American Symphony, New World Symphony, Montreal Symphony, Toronto Symphony, NHK Tokyo, Maggio Musicale Fiorentino, National Arts Centre Orchestra, Narodowa Orkiestra Hiszpanii, Berliner Philharmoniker, Moskiewska Orkiestra Kameralna, orkiestry symfoniczne z Pittsburga i Filadelfii.
Ewa Podleś otrzymała szereg prestiżowych nagród i wyróżnień, m.in.: Dora Marvor Moore za główną rolę w operze „Juliusz Cezar” Haendla w Toronto; Nagrodę im. Andrzeja Hiolskiego za tytułową rolę w „Tankredzie” Rossiniego w Warszawie; „Złote Berło” za całokształt działalności artystycznej; Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”; Nagrodę Fundacji Kościuszkowskiej za wybitne zasługi dla krzewienia kultury polskiej i amerykańskiej; Medal Zasługi za krzewienie kultury rosyjskiej przyznany przez prezydenta Wladimira Putina.
W 2004 r. artystka została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
W roku 2001 ukazał się obszerny wywiad-rzeka przeprowadzony przez Dorotę Szwarcman, zatytułowany „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM, Kraków).
22 lutego 2013 r. na warszawskiej scenie z orkiestrą Teatru Wielkiego-Opery Narodowej odbył się wielki galowy koncert jubileuszowy Ewy Podleś. Towarzyszyła mu promocja książki „Ewa Podleś. Contralto assoluto”, autorstwa francuskiej pisarki Brigitte Cormier (wydana została przez Edition Symetrie we Francji i PWM w Polsce).
Jak podano na stronie Teatru Wielkiego-Opery Narodowej, „prestiżowy periodyk +Classic FM Magazine+ zaliczył Ewę Podleś do dziesięciu najlepszych głosów mezzosopranowych pierwszej dekady XXI wieku”. „A nad wyraz oryginalnym dowodem hołdu jest wyhodowana na jej cześć (2002) odmiana kwiatu, której Międzynarodowe Stowarzyszenie Hodowców Irysów w Nowym Jorku nadało nazwę +Ewa Podleś+” – podkreślono w nocie biograficznej śpiewaczki.
