Donald Trump podpisał rozporządzenie wykonawcze, które zwiększa dostęp Amerykanów do zapłodnienia in vitro (IVF), czyli procesu tworzenia nowego życia ludzkiego w laboratorium.
Dokument ten jest realizacją obietnicy wyborczej, w której kandydat na prezydenta USA zobowiązał się do zapewnienia refundacji kosztów IVF przez rząd lub ubezpieczycieli, mając na celu wsparcie rodzin w obliczu spadku płodności i wysokich kosztów leczenia.
Rozporządzenie zobowiązuje Krajową Radę Polityki do opracowania w ciągu 90 dni zaleceń mających na celu ochronę dostępu do IVF i obniżenie kosztów tej procedury, skupiając się na eliminacji barier prawnych i regulacyjnych, które obecnie mogą podnosić koszty nawet do 12-25 tysięcy dolarów za cykl. Jedynie jedna czwarta amerykańskich pracodawców pokrywa koszty IVF z ubezpieczenia.
To zarządzenie pojawia się w kontekście decyzji Sądu Najwyższego Alabamy z 2024 roku, która uznała zarodki za dzieci, co wywołało zamieszanie w kwestii realizacji IVF w Alabamie oraz sprowokowało ogólnokrajową debatę na temat dostępu do metod leczenia niepłodności.
Lili Rose, założycielka i prezeska LiveAction, organizacji pro-life, wskazuje, że tylko 7% zarodków dochodzi do narodzin, podczas gdy 93% jest zamrażanych na czas nieokreślony lub ginie przez poronienie czy aborcję. Obecnie ponad milion Amerykanów na najwcześniejszym etapie rozwoju jest zamrożonych bez gwarancji, że kiedykolwiek to się zmieni.
Procedura IVF nie szanuje życia ani godności ludzkiej, sprowadzając człowieka do roli produktu, który jest tworzony, selekcjonowany i sprzedawany. Otwiera to furtkę do nadużyć, takich jak handel dziećmi (przykład kliniki surogacji w Kijowie na Ukrainie), wykorzystywanie ekonomicznie zdesperowanych kobiet (traktowanie surogatek jako „żywych inkubatorów”), manipulowanie gametami (przypadek holenderskiego lekarza Jana Karbaata, który używał własnego nasienia zamiast tego od dawców), oraz eugenika (selekcja zarodków według określonych kryteriów, również płci).