W Holandii lewicowy sojusz Zielonych i Partii Pracy ostatecznie wyprzedził eurosceptyczną partię PVV Geerta Wildersa. Progresywni politycy, w tym szef Partii Pracy Frans Timmermans, jeszcze się cieszą. To sukces listy GroenLinks-PvdA, która odniosła zwycięstwo, wbrew przewidywaniom sondaży, które premiowały PVV.
Sojusz Zielonych z Partią Pracy otrzymał 21,6% głosów i 9 mandatów. Partia Wolności (PVV) Geerta Wildersa też jednak ma sukces. W 2019 r. mieli jednego eurodeputowanego, teraz będzie ich sześciu, dzięki wynikowi u 17,7% głosów.
VVD, liberalna partia ustępującego premiera Marka Rutte, uzyskała 11,6% głosów. Za nią są Chrześcijańscy Demokraci (CDA) – 9,7% i socjal-liberałowie D66 z wynikiem 8,1% głosów. Chłopski Ruch Obywatelski (BBB) zajmuje szóste miejsce z wynikiem 5,3% głosów.
Wyniki w Holandii śledzono ze sporą uwagą. W Holandii trwały wielomiesięczne negocjacje między PVV a partiami centro prawicowymi w sprawie utworzenia większościowej koalicji rządowej. W połowie marca Geert Wilders zrezygnował ze stanowiska premiera, co utorowało drogę do tworzenia koalicji z chłopską partią BBB, centrowymi liberałami z VVD i nową partią antykorupcyjną NSC. Rząd tej koalicji ma zostać utworzony na początku lipca.
Tutaj wracamy do PE. Partia Marca Ruute VVD należy tam do grupy Renev. Za „sojusz ze skrajną prawicą”, przewodnicząca tej grupy i szefowa francuskiej listy prezydenckiej „Renesans”, Valérie Hayer zagroziła pod koniec maja, że wyrzuci VVD z jej frakcji. Po głosowaniu warunki się jednak zmieniły. Lista pani Hayer miała we Francji bardzo słaby wynik i jej apele o budowanie „kordonu sanitarnego przeciw skrajnej prawicy” może trafić w próżnię.
Dodajmy, że prawicowa PVV też się „europeizuje”. Partia Wiledrsa zrezygnowała np. w swoim programie z idei „Nexitu”, czyli opuszczenia Unii Europejskiej. Partia ta nadal określa się jednak jako eurosceptyczna i optuje za „zachowaniem suwerenności i tożsamości narodowej Holandii” oraz za walką „z tsunami unijnych przepisów”…