Karel Kryl to czeski poeta, muzyk i bard „Praskiej Wiosny”. Później spędził lata na emigracji. Po „aksamitnej rewolucji” jego wspólny występ z gwiazdą estradową z czasów komunizmu – Karelem Gottem, miał być symbolem pojednania. Z tym, że Kryl nigdy się z rozgrzeszeniem komunistów specjalnie nie pogodził, więc szybko zszedł z „estrady” nowych czasów.
W tym roku obchodzimy dwie rocznice związane z tym jednym z najwybitniejszych czeskich muzyków i śpiewaków. 12 kwietnia przypadnie 80 rocznica jego urodzin, 3 marca obchodzono 30. rocznicę jego śmierci.
Rocznice nie są jednak w Czechach powodem do nowego odkrycia jego muzyki i pieśni. Radio Praga zauważa, że „zaplanowano niewiele wydarzeń upamiętniających życie oraz twórczość poetycką i literacką tego wielkiego śpiewaka, którego wiele tekstów stało się hymnami oporu wobec reżimu komunistycznego”.
W Pradze biblioteka miejska organizuje 10 kwietnia wieczór pamięci z udziałem jego przyjaciół. Pojawią się Jaroslav Hutka, Vladimír Merta, Jiří Dědeček i Jan Burian, którzy złożą mu hołd grając i śpiewając jego piosenki. W rodzinnym mieście Kryla, Kromieryżu na Morawach, zaplanowano jeszcze od 8 kwietnia „tydzień” wydarzeń poświęconych temu dysydentowi.
Jako „Bard Praskiej Wiosny”, od 1969 nalazł się na emigracji politycznej w Niemczech, współpracował m.in. z RWE. Prezydent Václav Havel nagrodził go w 1995 pośmiertnie Medalem Za Zasługi II stopnia. Także pośmiertnie Uniwersytet Karola w Pradze nagrodził go pamiątkowym Srebrnym Medalem za „wkład w rozwój duchowy i moralne wspieranie narodu”. Imię Karela Kryla noszą ulice w Pradze-Stodůlkách, Nowym Jiczynie, Varnsdorfie i Zieleńcu.
Karel Kryl kilkakrotnie występował w Polsce i mówił po polsku, a także przyjaźnił się z polskimi poetami, m.in. z Jackiem Kaczmarskim i Antoniną Krzysztoń. Śpiewał też o wydarzeniach w Polsce. Po pacyfikacji robotników Wybrzeża w grudniu 1970 r. Kryl napisał utwór „Varhany v Olivě pozbyly zvuku” (Organy w Oliwie zamarły w pół dźwięku)…
