Nie żyje Stanisław Tym. Jeden z najbardziej znanych polskich aktorów, satyryk, scenarzysta i literat miał 87 lat.
O śmierci aktora podał tygodnik „Polityka”. Stanisław Tym był jego felietonistą.
„Z ogromnym żalem informujemy o śmierci Stanisława Tyma, wielkiej postaci polskiej kultury i mediów. Przez dekady meblował nam zbiorową wyobraźnię i kształtował poczucie humoru. Będzie go bardzo brakować” – czytamy.
Stanisław Tym urodził się 17 lipca 1937 roku w Małkini Górnej, co zresztą zostało uwzględnione w filmie „Rejs” Marka Piwowskiego. To właśnie rola kaowca, który faktycznie był pasażerem na gapę, przyniosła mu rozgłos.
Popularność zapewniły mu także kreacje w „Misiu”, którego był scenarzystą i współreżyserem, „Rozmowach kontrolowanych” Sylwestra Chęcińskiego i „Rysiu”, którego sam zrealizował.
Studiował w Warszawie – m.in. chemię na Politechnice Warszawskiej, a także przetwórstwo na SGGW oraz aktorstwo na Wydziale Aktorskim PWST. Żadnego z tych kierunków nie ukończył. Pracował w stołecznym klubie „Stodoła”, jako bramkarz i szatniarz. Później występował tam w kabarecie. Od 1961 do 1972 roku działał jako autor skeczy, aktor, reżyser i dyrektor w warszawskim Studenckim Teatrze Satyryków. Był współautorem tekstów i aktorem kabaretów Owca, Dudek, Lopek i Wagabunda.
Napisane przez niego skecze wykonywali m.in. Jan Kobuszewski, Wiesław Gołas, czy Wiesław Michnikowski. Pisał także słuchowiska radiowe i scenariusze do filmów Stanisława Barei – w których także grał i był ich współreżyserem.
Pierwszą rolę filmową stworzył w „Cafe pod Minogą” Bronisława Broka z 1959 r. Największą popularność zapewniły mu kreacje w „Misiu”, którego był scenarzystą i współreżyserem, a także w „Rejsie” Marka Piwowskiego, „Rozmowach kontrolowanych” Sylwestra Chęcińskiego i „Rysiu”, którego sam zrealizował.
Pojawił się też w filmach „Poszukiwany poszukiwana”, „Nie ma róży bez ognia”, „Niespotykanie spokojny człowiek”, „Brunet wieczorową porą”, „Co mi zrobisz jak mnie złapiesz”. Pojawił się także w serialach „40-latek” i „40-latek. 20 lat później” oraz „Bank nie z tej ziemi”, „Tylko miłość” i „Spadkobiercy”.
Tym był laureatem wielu nagród, m.in. za najlepszy scenariusz do filmu „Rozmowy kontrolowane” na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (1992 r.), Nagrody Kisiela dla najlepszego publicysty (1998 r.) oraz nagrody telewizyjnego Pegaza „za poczucie humoru i przenikliwość umysłu” (2002 r.).