Przedstawiciele ukraińskich firm przekonują, że wojna nie pozwala im wykonać zielonych inwestycji, więc nie chcą płacić podatku węglowego. Polscy hutnicy nie zgadzają się na ulgi.
Jak podaje „Puls Biznesu”, firmy importujące produkty energochłonne, zgodnie z unijną polityką klimatyczną, od kilku miesięcy muszą przedstawiać dane dotyczące m.in. śladu węglowego.
To pierwszy krok do pełnego wdrożenia unijnego instrumentu CBAM, czyli tzw. podatku węglowego. Mają go płacić importerzy dostarczający wyroby, których produkcja jest związana z wysoką emisją uznanych za szkodliwe związków chemicznych. CBAM ma obowiązywać od 2026 r.
„Na unijnym forum trwają dyskusje, jak potraktować ogarniętą wojną Ukrainę – ma płacić węglową daninę czy powinna mieć ulgi. Ukraińscy politycy o sprawie mówią niewiele, nie chcąc poruszać drażliwego tematu przed ustaleniem spraw związanych z pomocą wojskową, przedsiębiorcy natomiast już zaczynają zabiegać o ulgowe traktowanie” – pisze „PB”.
Gazeta cytuje dyrektora generalnego Metinvestu działającego w branżach hutniczej i wydobywczej Jurija Ryżenkowa, który twierdzi, że „gdyby nie było wojny, mielibyśmy czas na przygotowania do zielonej transformacji”.
Nie tylko przedstawiciele Metinvestu mają obawy związane z wprowadzeniem podatku węglowego. Cytowany przez Politico Jozsef Csapo, zastępca dyrektora generalnego ds. technologii i strategii w ArcelorMittal w Krzywym Rogu, w artykule dotyczącym skutków systemu CBAM powiedział, że Ukraina zostanie rzucona na kolana. Natomiast zajmujący się doradztwem dla firm hutniczych Stanislav Zinczenko oszacował straty wynikające z CBAM dla ukraińskich podmiotów na 1,4 mld USD.
Ukraińcy proponują dwa rozwiązania problemu. Pierwsze dotyczy częściowego przystąpienia Ukrainy do Europejskiego Systemu Handlu Emisjami (ETS) oraz przyspieszenia jej akcesji do Unii Europejskiej. Drugie przewiduje odroczenie wymogów mechanizmu CBAM i zobowiązanie się Ukrainy do wdrożenia własnego systemu handlu uprawnieniami do emisji oraz uczestnictwa w Europejskim Zielonym Ładzie.
