27 I 2025 w Oświęcimiu odbędzie się uroczystość oddania czci ofiarom Holokaustu – w 80. rocznicę (?) tego wydarzenia (?). Świętowanie klęsk i katastrof to zwyczaj żydowski – Żydzi wynaleźli nawet zawód „płaczek”, które uświetniają zawodowym szlochem prywatne pogrzeby i wielkie uroczystości. Żydzi świętują, a to upadek Jerozolimy, a to klęskę obrońców Masady, a to klęskę powstania w Ghetcie Warszawskim. Polacy, niestety, zarazili się tą manierą i też świętujemy klęski zamiast świętowania zwycięstw.
20 lat temu solidnie wymarzłem na uroczystości 60-lecia Holokaustu – i jedynym, co mnie pocieszało, to to, że stałem pół metra od JE Włodzimierza Putina i 3 metry od p. Rysia Cheneya, ówczesnego v-prezydenta Stanów Zjednoczonych. Teraz mając 83. rok na karku na pewno nie zaryzykuję zapalenia płuc – ale sądzę że nikt nie zauważy braku mnie i p. Putina, bo wszyscy pochłonięci są problemem, czy pojawi się tam p. Beniamin Netanyahu – a jeśli tak, to czy zostanie aresztowany i ciupasem odstawiony do Hagi, gdzie z utęsknieniem czeka na Niego tzw. Międzynarodowy Trybunał Karny podszywający się pod słynny Trybunał Haski.
Jak to sentencjonalnie ujął był śp. Stefan Kisielewski: „Socjalizm jest to ustrój, w którym bohatersko pokonuje się problemy… nieznane w żadnym innym ustroju!”. Tyczy to zresztą wszelkich etatyzmów – gdy państwo pakuje swoje łapy i nos we wszystkie szczeliny. W tym konkretnym przypadku III Rzeczpospolita zgodnie z wszelkimi regułami sztuki podpisała i ratyfikowała tzw. Traktat Rzymski, na podstawie którego działa MTK:
Cytuję Art. 91 Konstytucji:
„1. Ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy.
2. Umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.
3. Jeżeli wynika to z ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy konstytuującej organizację międzynarodową, prawo przez nią stanowione jest stosowane bezpośrednio, mając pierwszeństwo w przypadku kolizji z ustawami”.
Statut MTK jest jak najbardziej opublikowany w Dzienniku Ustaw, został przyjęty ustawą, ratyfikowany przez Prezydenta 9 X 2001 i niestety od 1 VII 2002 – obowiązuje.
Ostrzegałem: wycofać ten podpis, póki czas – bo ten Trybunał to kupa zacnych i nie zacnych maniaków – ale oczywiście nikt mnie nie słucha. I nieszczęście nadeszło, bo jak coś może pójść źle – to pójdzie.
Otóż p. Beniamin Netanyahu wyraził chęć pojawienia się w Polsce – a akurat parę miesięcy temu MTK wydał nakaz Jego aresztowania.
Powstało w Sferach Dzierżawców III RP pewne zamieszanie. Jednak problem został rozwiązany równie skutecznie jak Węzeł Gordyjski: po prostu JE Andrzej Duda poprosił „rząd”, by ten umożliwił p. Netanyahu wizytę w Polsce i „rząd” natychmiast uchwalił (!!), że nikt p. Netanyahu palcem nie tknie.
Na co p. red. Tomasz Sommer natychmiast zauważył, że jeśli można uchwałą „rządu” unieważniać ustawy oraz umowy międzynarodowe – to może by już nazajutrz unieważnić „Zielony Ład”, ETS itp., itd.? Z czego „rząd” z tajemniczych powodów nie skorzystał.
Ja zawyłem z oburzenia: „Dożyłem czasów, gdy rząd podpisuje kretyńską konwencję, Sejm ją uchwala, Prezydent ratyfikuje – a potem rząd ogłasza, że ma to wszystko w nosie. Cały ten PO-PiS, cała Banda Czworga powinny wylądować w więzieniu – o ile nie przedstawią stosownych zaświadczeń ze szpitala psychiatrycznego”. Pan Prezydent i p. Premier działali jednak w stanie wyższej konieczności, bo kto się przeciwstawia p. Netanyahu, ten kończy jak Hamas – a nie da się „problemu” zaklajstrować wycofaniem podpisu, bo zgodnie z Traktatem Rzymskim wycofanie podpisu spod Traktatu o MTK zadziała dopiero za rok!
Co prawda za rok będzie ten sam problem – ale kogo obchodzi, co będzie za rok – kiedy przecież zaraz są wybory prezydenckie?
Przed zawyciem z oburzenia nie dostrzegłem, że sytuacja prawna – to znaczy, pardon: lewna, czyli bezprawna – stała się w dodatku całkowicie humorystyczna, ponieważ nasz „rząd”, a konkretnie p. Maria Ejchart, podsekretarka stanika w Ministerstwie Sprawiedliwości, pojechała do Hagi i w paszczy pluszowego lwa podpisała z MTK „umowę o wykonywaniu wyroków”, w której III RP zobowiązała się do wykonywania wyroków MTK (co zresztą jest absurdem, bo to i tak wynika z Traktatu i jego ratyfikowania przez Polskę).
Trzy Panie (dwie z MTK) zrobiły sobie piękne zdjęcie, podpisały to 4 XII 2024 – i jeszcze atrament na tym nie zasechł, gdy nasz „rząd” wykonał ten piękny fikołek.
Ale co tam podseketarka stanika: p. Andrzej Szejna, V-Minister Spraw Zagranicznych, publicznie oświadczył po tym, że III RP oczywiście wykona wszelkie orzeczenia MTK i jeśli zdoła, to aresztuje p. Netanyahu i odstawi w kajdankach do Hagi (tam MTK ma jakieś eksterytorialne wiezienie?).
A ja się tylko pytam: czy ktoś przystawił nam pistolet do głowy i zmusił do podpisania tego Traktatu?!? Przecież nie ratyfikowała go połowa członków ONZ, w tym ChRL, Indie, Rosja, Izrael i USA – przy czym (o czym mało kto wie) Kongres USA uchwalił, że amerykańskie Siły Zbrojne mają siłą uwolnić każdego obywatela USA, który by wpadł w szpony MTK!!
Ciekawe, czy podobną ustawę przyjmie Kneset? Co to dla Mossadu uwolnić człowieka z pilnowanego przez głupich gojów więzienia w Hadze?
Żeby było jeszcze dowcipniej, również Mongolia (nie wiadomo po co) ratyfikowała ten Traktat – i też miała problem, bo przyjechał do niej JE Włodzimierz Putin, na którego MTK też wyprodukował kondemnatkę. Mongolia po prostu p. Putina nie wydała – i co jej kto zrobi? Na co wtedy MSZ III Rzeczpospolitej aż zagulgotało z oburzenia i „wyraziło żal”.
Na szczęście my tu w Rzeczypospolitej przestrzegamy Lewa i nasz „rząd” zalegalizował to właściwą uchwałą.
Piszę to, bo akurat jest 40-lecie ratyfikowania Konwencji o Niestosowaniu Tortur. Z niepokojem czekam na uchwałę „rządu” w tej materii.