Z tej okazji Bank Francuski zorganizował we współpracy z Fondation Napoléon 20 marca 2025 r. specjalną sesję. Istnienie banków narodowych to pomysł Napoleona, który przetrwał do dziś; także w naszym kraju.
Skąd wziął się pomysł Napoleona Bonaparte na utworzenie Banku Francji w 1800 roku? Napoleon stanął w obliczu poważnych problemów finansowych wraz z bankructwem papierowego pieniądza. W czasie rewolucji zaufanie do państwa spadło do zera i zaistniała konieczność przywrócenia zaufania.
Warto dodać, że Bank Francji jako bank centralny był własnością prywatną. Upaństwowiono go dopiero po II wojnie światowej, 1 stycznia 1946 r. Była to decyzja generała de Gaulle’a. W 1994 roku przywrócono mu niezależność, ale pozostaje własnością państwa francuskiego.
Banque de France jest członkiem Eurosystemu, a także Europejskiego Systemu Banków Centralnych od 1999 r. Jego misja to strategia monetarna, zapewnianie stabilności finansowej i usługi dla gospodarki. Te są bardzo szerokie. Od pilnowania wzrostu nadmiernego zadłużenia, przez pośrednictwo kredytowe, ocenę firm, po wsparcie dla małych przedsiębiorstw, badania ekonomiczne, edukację finansową.
Przed przystąpieniem Francji do Unii Gospodarczej i Walutowej, Bank Francji był uważany za instytucję administracji publicznej. Premier był zwierzchnikiem administracyjnym instytucji. W 1994 r. Bank Francji stał się „niezależny” od rządu.
Bank Francji miał w swojej historii różne zapasy złota. 7 ton w 1811 r., 2500 ton w 1929 r., 5083 ton 1 września 1933 r. (najwyższy poziom historyczny), 2435 ton w 2012 r. (w tym 100 ton monet, a reszta w formie sztabek o wadze 12,5 kg i sztabek o wadze 1 kg). Obecnie jest to 2437 ton. Dla porównania, Polska ma obecnie około 450 ton.
Francja w 2025 r. jest jednak czwartym co do wielkości posiadaczem złota na świecie. Zapasy te przechowywane są w ogromnym podziemnym magazynie o powierzchni 11 000 m2 pod Hôtel de Toulouse. Skarbiec zbudowano w 1927 roku, na głębokości 26 metrów.
1 czerwca 1998 r. utworzono nową instytucję – Europejski Bank Centralny (EBC). Bank Francji utracił od tego czasu monopol na kształtowanie francuskiej polityki pieniężnej. Obecnie jest ona formułowana przez EBC, opierając się na Radzie Prezesów krajowych banków centralnych.
Od 1 stycznia 2002 roku w obiegu pojawiły się banknoty euro, które zastąpiły banknoty Banku Francji. Banknoty euro drukowane we Francji mają literę „U” przed numerem seryjnym. BdF zatrudnia 10 tysięcy pracowników.
Źródło: Valeurs