Kilkuset eko-aktywistów protestowało w piątek w stolicy Finlandii przeciwko polityce rządu, który – ich zdaniem – nie realizuje celów klimatycznych. Ze względów bezpieczeństwa policja rozwiązała demonstrację, która spowodowała zakłócania w kursowaniu transportu miejskiego. Zatrzymano ok. 70 osób.
Manifestację zorganizowali fińscy aktywiści z „Elokapina”, utożsamiający się z międzynarodowym ruchem ekoterrorystycznym „Extinction Rebellion”, protestującym przeciwko bierności decydentów wobec zmian klimatu, tj. niewprowadzaniu zielonego zamordyzmu.
W środę członkowie tego samego ruchu pomalowali czerwoną farbą kilkunastometrową kolumnadę oraz kikudzięsięciostopniowe schody zabytkowego gmachu parlamentu w Helsinkach. Wspólne ze szwedzkimi aktywistami, działającymi na rzecz ochrony mokradeł, protestowali przeciwko pozyskiwaniu torfu na terenie Szwecji przez państwową fińską firmę. Wówczas zatrzymanych zostało 10 osób. Członkowie ruchu utrzymywali, że „ociekająca krwią” fasada parlamentu ma również charakter „dzieła sztuki”.
Eco-activists from Extinction Rebellion Finland & Aterstall Vatmarker vandalize Finland’s parliament in Helsinki with red paint!
They’re protesting Neova’s peat mining in Swedish wetlands.
Granite columns at the main entrance targeted. #EcoActivism #Finland #Neova pic.twitter.com/3nZras14hk
— Facts Prime (@factsprime35) September 25, 2024
Od tego zdarzenia, w ciągu jednego dnia pod inicjatywą obywatelską o rozwiązanie ruchu „Elokapina” i związanego z nim stowarzyszenia podpisało się ponad 60 tys. osób. Petycja ze względu na zebranie minimalnego poziomu poparcia (50 tys.) zostanie rozpatrzona przez deputowanych. Autorzy inicjatywy chcą także uznania ruchu za „zorganizowaną grupę przestępczą”. Przeprowadzane przez jego członków akcje „obciążają ograniczone zasoby państwowych służb” – podkreślono.
Akcję ekologów przed gmachem parlamentu przewodniczący Jussi Halla-aho określił jako „pewnego rodzaju akt wandalizmu i terroryzowania społeczeństwa”.
W czerwcu tego roku ruch „Elokapina” zorganizował kilka manifestacji klimatycznych w różnych częściach Helsinek, „w ważnych politycznie miejscach”, określając je jako „największą w historii Finlandii serię demonstracji, wyrażających obywatelskie nieposłuszeństwo”.